تاثیر توانمند سازی خانواده محور بر خودکارآمدی و عزت نفس بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر

زمینه و هدف : جراحی بای پس عروق کرونر به دنبال بیماری های عروق کرونر، یکی از روش های درمانی در بیماران قلبی به شمار می رود که تاثیرات مهمی در عملکرد بیمار ایجاد می کند؛ لذا بهبود و ارتقاء دو شاخص خودکارآمدی و عزت نفس بسیار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر برنامه توانمندسازی خانواده محور در خودکارآمدی و عزت نفس بیماران تحت جراحی عروق کرونر انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهد دار بود که بر روی 102 بیمار و 102 عضو فعال خانواده بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی (ره) در سال 1390 انجام گرفت. بیماران واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. در ابتدا خودکارآمدی و عزت نفس دو گروه اندازه گیری شد، سپس برای گروه آزمون برنامه توانمند سازی خانواده محور از طریق آموزش انفرادی، بحث گروهی، نمایش و مشارکت عملی اجرا شد و گروه آزمون تنها مراقبت های رایج بخش را دریافت کردند و بعد از مداخله دوباره خودکارآمدی و عزت نفس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 18 - pasw statistics مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و میانگین نمرات خودکارآمدی و عزت نفس همسان بودند و بعد از مداخله بر اساس نتایج یافته ها با آزمون تی مستقل از نظر میانگین نمرات، میزان خودکارآمدی و عزت نفس بیمار تفاوت معنی داری مشاهده گردید(000/0= p). همچنین با انجام آزمون تی زوجی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون از نظر میانگین نمرات فوق تفاوت معنی- داری مشاهده شد(000/0= p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد، توانمند سازی خانواده محور برای بیماران تحت بای پس کرونر عملی و امکان پذیر بوده و با بهبود و افزایش خودکارآمدی و عزت نفس بیمار همراه است.